Tussen het spoor en de Amersfoortse binnenstad staat het nieuwe onderkomen voor de RCE (Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed) en expositieruimte KadE (Kunst aan de Eem). Het ontwerp is van de Spaanse architect Juan Navarro Baldeweg. Achter de golvende glazen gevel gaat een enorm atrium schuil. Dit zonovergoten atrium heeft net als ’tweedehuid façade’ een belangrijke functie voor het klimaat in het pand.
Klimaatbeheersing
In de spouw van de tweedehuid façade wordt de instromende lucht opgewarmd door de zon. Deze lucht komt binnen via de onderzijde in de spouw en wordt vanuit de spouw naar het atrium gevoerd. De verse lucht wordt via het atrium door roosters in de verblijfsruimten getransporteerd. Het atrium is eigenlijk de long van het gebouw. Als de lucht in de spouw te warm wordt, gaan de toevoerkleppen naar het atrium dicht en de luiken bovenin het atrium open om de warme lucht naar buiten af te voeren.
Gebruik van Phase Change Materials
Om de werkingsperiode van het energiezuinige hybride ventilatiesysteem te verlengen is een innovatieve manier van passieve koeling toegepast. En wel door het gebruik van Phase Change Materials (PCM) in de plafonds langs de galerijen aan het atrium. Dat het smeltpunt van PCM in de buurt van de gewenste maximum temperatuur ligt is hier een cruciale eigenschap.
Smelten van dit materiaal vereist ‘toevoer’ van veel warmte zonder dat de temperatuur van het materiaal stijgt. Het materiaal neemt bij het bereiken van de smelttemperatuur de aangeboden warmte op uit de omringende lucht, zodat de luchttemperatuur in eerste instantie niet verder oploopt. Als het atrium ’s avonds en ’s nachts weer afkoelt, stolt het PCM en wordt de warmte die overdag is opgenomen aan de lucht teruggeven. De ambities op milieugebied waren hoog. Daarom heeft DGMR gezocht naar technieken om optimaal gebruik te maken van duurzame energiebronnen en materialen, met als resultaat een EPC van 0,82 en een milieu-index van 200.
Trillingsisolatoren voorkomen overlast treinverkeer
Het gebouw staat langs de spoorbaan. Zonder extra maatregelen zouden treinen het gebouw letterlijk op zijn grondvesten laten schudden. DGMR heeft het dynamische gedrag van de bovenbouw bestudeerd en advies uitgebracht over de benodigde trillingsisolatie. Er is gekozen voor rubberen blokveren, die op de kolommen in de kelder en de rondom aanwezige dragende kelderwand zijn geplaatst. Hierdoor bestaat het gebouw eigenlijk uit twee delen, de parkeerkelder en alles wat daar bovenop staat, die onafhankelijk van elkaar kunnen ‘bewegen’. Trillingen die in de parkeerkelder wel te voelen zijn, dringen niet door tot de ‘afgeveerde’ opbouw.
Download het projectleaflet (PDF)
